Քչերը գիտեն, որ Հենրիկ Մալյանի «Եռանկյունի» ֆիլմի Մկոն՝ Պավել Արսենովը, խորհրդային սիրված «Гостья из будущего»՝ «Հյուրն ապագայից» ֆիլմի սցենարիստն ու ռեժիսորն է։

Պավել Արսենովը ծնվել է 1936 թվականի հունվարի 5-ին Թբիլիսիում։ Սովորել է Երկրաբանահետազոտական ինստիտուտում։ 1963 թվականին ավարտել է Կինեմատոգրաֆիայի համամիութենական պետական ինստիտուտի (ВГИК) ռեժիսուրայի ֆակուլտետը։ Մինչև սովորելն աշխատել է «Գրուզիա ֆիլմ», Մոսկվայի գիտահանրամատչելի ֆիլմերի ստուդիայում։ 1962 թվականից աշխատել է Մ. Գորկու անվան կինոստուդիայում որպես ռեժիսոր։ Եղել է «Լադիա» կինոստուդիայի գեղարվեստական ղեկավարը՝ ստուդիայի կազմավորումից ի վեր։

1962 թվականից եղել է Գորկու անվան կինոստուդիայի տնօրենը։ «Եղնիկ արքան» («Король-олень») ավանգարդ ֆիլմը մեծ իրադարձություն էր: Կինոռեժիսոր Պավել Արսենովն առավել հայտնի դարձավ «Հյուրն ապագայից» 5 սերիանոց մանկական հեռուստաֆիլմով, որը թողարկվել է 1985 թվականի մարտին։ Մոսկվացի աշակերտուհի Նատաշա Գուսևան դարձավ պաշտամունքային միլիոնավոր խորհրդային դպրոցականների համար:

«Հյուրն ապագայից» («Гостья из будущего»)

«Հյուրն ապագայից» խորհրդային գիտաֆանտաստիկ գեղարվեստական ​​ֆիլմը կինոռեժիսոր Պավել Արսենովը նկարահանել է Գորկու անվան կինոստուդիայում 1984 թվականին։ Այն հիմնված է Կիր Բուլիչովի «Հարյուր տարի սրանից առաջ» (1977) ֆանտաստիկ վեպի վրա։ Ֆիլմի պրեմիերային ցուցադրությունը կայացել է հենց կինոստուդիայում, 1984 թվականի հոկտեմբերին, հեռուստատեսային պրեմիերան՝ 1985 թվականի մարտի 25-ից մարտի 29-ը:

Բուլիչովի գիրքն էկրանավորելու գաղափարը Պավել Արսենովի մոտ ծագել է երեխաների հետ ստեղծագործական հանդիպման ժամանակ, որտեղ երբ երեխաներին հարցրել են, թե ինչ ֆիլմեր խորհուրդ կտան նկարահանել, մեծամասնությունն ասել է «Сто лет тому вперёд»-ը (Կիր Բուլիչովի ֆանտաստիկ պատմվածքն Ալիսա Սելեզնյովայի մասին ցիկլից, որը թողարկվել է 1978 թվականին): 

Ալիսայի դերի համար կային հարյուրից ավելի հավակնորդներ, նաև Նատալյա Շանաևան, որը ֆիլմում մարմնավորում է Լենա Դոմբազովային։

Նկարահանումները սկսվել են 1983 թվականին և շարունակվել մինչև 1984 թվականի օգոստոսը։ Նկարահանումների մեծ մասը, ներառյալ ապագայի տեսարանները, տեղի են ունեցել Մոսկվայում, իսկ ապագայի տեսարանների համար ընտրվել են հիմնական կինոստուդիայից ոչ հեռու վայրերը. КосмоЗоо-ի տեսարանները նկարահանվել են Բուսաբանական այգում, «Проспект Мира»-ի տեսարանները՝ Տիեզերագնացների ծառուղում, «ВДНХ» մետրոկայարանի հարևանությամբ: 

Թեև ֆիլմի գործողությունները հետագայում տեղի են ունենում մեկ դար անց, կոսմոպորտի ինտերիերի փոխարեն նկարահանվել է Մոսկվայի «Շերեմետևո-2»-ի սրահը՝ գրեթե անփոփոխ ոչ ֆուտուրիստական ​​ձևով:

Ֆիլմի սյուժեն 

Պիոներ Կոլյա Գերասիմովը գնում է խանութ՝ կեֆիր գնելու։ Ճանապարհին Կոլյան հանդիպում է իր ընկերոջը՝ Ֆիմա Կորոլյովին, և նրանք միասին որոշում են մտնել հին երկհարկանի տուն։ Եվ այնտեղ, այս ավերակի նկուղում, Կոլյան գաղտնի դուռ է գտնում, որը տանում է արկածների աշխարհ։ Պարզվում է, որ այստեղ թաքնված է իրական ժամանակի մեքենա։ Կոլյան հայտնվում է 2084 թվականին և պարզապես աղաչում է իրեն հանդիպած ռոբոտ Վերտերին թույլ տալ իրեն զբոսնել ապագայի Մոսկվայով։ Կոլյան երազում է ինչ-որ տեղ թռչել, օրինակ՝ Ուրան, բայց թափառելով կոսմոպորտի միջանցքներով՝ իմանում է, որ երկու տիեզերական ծովահեն պատրաստվում են հանցագործություն կատարել՝ գողանալ միելոֆոնը, որն օգնում է կարդալ մտքերը: Կոլյան շտապում է բռնել հանցագործներին։

Կկարողանա՞ արդյոք հասարակ պիոներ տղան մարտահրավեր նետել ամբողջ տիեզերքում հայտնի ավազակներին:

Կադրեր ֆիլմի նկարահանումներից՝