Ասում են, որ տաղանդավոր մարդիկ ցուցաբերում են իրենց տաղանդը ամենուր, և այդ շնորհքից չեն զրկվում նաև նրանց ժառանգները: Այսօր կանդրադառնանք հայտնի մարդկանց զավակներին, որոնք ծնողներից ոչ պակաս առանձնանում են իրենց յուրահատուկ տաղանդով, համբավով ու բոլորովին էլ ստվերում չեն մնում:
Հայտնի մարդկանց երեխաները, որպես կանոն, հայտնի են դառնում այն պատճառով, որ գնում են ծնողների հետքերով ու այնքան էլ աչքի չեն ընկում… Այնուամենայնիվ, կան նաև հանճարների շատ տաղանդավոր սերունդներ, որոնք, օրինակ, մեծանալով գրական միջավայրի ընտանիքներում՝ դարձել են շնորհալի մաթեմատիկոսներ կամ նկարիչներ…
Վլադիմիր և Վլադիմիր Նաբոկովներ
Վլադիմիր Նաբոկով-ավագը իր անունը գրեց Ռուսաստանի պատմության մեջ, որպես Կադետ կուսակցության (Սահմանադրական ժողովրդավարական) առաջնորդներից մեկը: Նա քսաներորդ դարի սկզբի քաղաքական կյանքի առանցքային դեմքերից էր. Փետրվարյան հեղափոխությունից հետո նա ղեկավարում էր ժամանակավոր կառավարության գործերը, ծառայում էր որպես Ղրիմի տարածաշրջանային կառավարության արդարադատության նախարար: Սակայն երկրում տեղի ունեցած հետագա իրադարձությունները ստիպեցին նրան արտագաղթել:
Նրա որդին ՝ Վլադիմիրը, հեռացավ Ռուսաստանից և հայտնի դարձավ իր գրական աշխատանքներով՝ ոչ միայն ռուսերեն, այլ նաև անգլերեն: «Լոլիտա»-ի հեղինակը երեք անգամ առաջադրվել է Նոբելյան մրցանակի, բայց կյանքից հեռացել է ՝ չստանալով այն:
Իվան Ցվետաև, Մարինա Ցվետաևա
Մոսկվայի համալսարանի պրոֆեսոր Իվան Ցվետաևի անունը ծանոթ է կերպարվեստի յուրաքանչյուր սիրահարին, քանի որ Մոսկվան հենց նրան է պարտական Պուշկինի անվան Գեղարվեստի թանգարանի բացմամբ: Բարերարների շնորհիվ Ցվետաևը ստեղծեց բոլորի համար մատչելի մշակութային հուշարձանների ամենամեծ հավաքածուն: «Մեր հսկա կրտսեր եղբայրը», – կատակով ասել է Մարինա Ցվետաևան թանգարանի մասին:
Չնայած Մարինայի մայրը ՝ Նիկոլայ Ռուբինշտեյնի ուսանողուհի Մարիա Մեյնը, երազում էր տեսնել իր դստերը որպես երաժիշտ, Ցվետաևան վեց տարեկանում իր ընտրությունը կատարեց հօգուտ պոեզիայի ՝ գրելով մի շարք բանաստեղծություններ ռուսերեն, ֆրանսերեն և գերմաներեն: Հետագայում գրականության հանդեպ նրա կիրքը միայն ուժեղացավ. նա ստեղծեց պոեզիայի մի քանի ժողովածու, փորձեց իրեն դրամայի և էսսեի մեջ:
Ցվետաևայի կրտսեր դուստրը ՝ Անաստասիան, նույնպես իր կյանքը կապեց գրականության հետ. Նա իր ետևից թողեց արձակ գործեր և հուշագրություններ:
Լեոնիդ և Բորիս Պաստեռնակներ
Բորիս Պաստեռնակի հայրը հայտնի նկարիչ էր և գրքի նկարազարդող, «Արվեստի աշխարհ» ասոցիացիայի անդամ: Նրա տանը հավաքվում էին Մոսկվայի մշակութային կյանքի լավագույն ներկայացուցիչները ՝ Իսահակ Լեևիտան, Միխայիլ Նեստերով, Նիկոլայ Գե: Այսօր Լեոնիդ Պաստեռնակի աշխատանքները կարելի է տեսնել ինչպես Տրետյակովյան պատկերասրահում, այնպես էլ օտարերկրյա թանգարաններում և մասնավոր հավաքածուներում:
Իսկ Բորիս Պաստեռնակը երկար ժամանակ չէր կարողանում կողմնորոշվել «խաղադաշտում»: Հայտնի փաստ. գրականությանը նվիրվելուց առաջ նա լրջորեն մտածում էր երաժշտական ապագայի մասին: Ալեքսանդր Սկրյաբինի երաժշտությունից ոգեշնչված՝ նրա երկու սոնատները նույնիսկ պահպանվել են: Հետագայում, հասկանալով, որ նա կատարյալ ձայնը չունի, երկար երկմտելուց հետո, Պաստեռնակը հրաժարվեց երաժշտության դասերից: Սկզբում նա հետաքրքրվեց փիլիսոփայությամբ, իսկ հետո հայտնվեց պոեզիայում:
