
Լինում է, չի լինում մի քանի տարօրինակ, սարսափ ու անտրամաբանական հեքիաթ է լինում:
Արևը, Լուսինն ու Թալիան
1634թ.-ին թողարկված այս իտալական հեքիաթը «Քնած գեղեցկուհին» հեքիաթի նախնական տարբերակն է, որի հեղինակն է Ջամբատիստա Բազիլը: Պատմությունը հետևյալն է՝ Թալիան հարուստ լորդի դուստրն է, որը վնասվում է ճախարակով աշխատելիս ու գիտակցությունը կորցնում: Կարծելով, որ մահացած է, բայց չկարողանալով թաղել նրան, Թալիայի հայրը նրան մի գյուղական տնակում է պահում: Մի օր այդտեղով անցնող մի թագավոր տեսնում է նրան, բռնաբարում, չնայած իտալերեն այս ամենն ավելի մեղմ ու «սիրաշատ» է ներկայացված, և հեռանում: Դեռ անգիտակից վիճակում գտնվող Թալիան երկու երեխա է ունենում: Երբ որոշ ժամանակ անց Թալիան արթնանում է, իր երեխաներին Արև ու Լուսին է անվանում և նրանց հետ շարունակում ապրել այդ տնակում: Թագավորը վերադառնում է և տեսնում, որ Թալիան արթուն է և որ նրանք երկու երեխա ունեն, սակայն արքան արդեն ամուսնացած է: Երբ մի անգամ երազում նա կանչում է Թալիայի ու երեխաների անունները, նրա կինը՝ թագուհին, լսում է ու հրամայում երեխաներին սպանել, նրանց մսից ճաշ պատրաստել ու կերակրել արքային: Սակայն խոհարարը չի սպանում երեխաներին ու թաքցնում է նրանց: Թագուհին այնուհետև որոշում է այրել Թալիային, սակայն արքան միջամտում է, այրում է իր կնոջը ու սկսում ապրել Թալիայի ու իրենց երեխաների հետ:
Գիհին
Գրիմ եղբայրների գրի առած այս հեքիաթի վերնագիրը բարի է թվում, սակայն պետք չէ խաբվել: Տարօրինակ հեքիաթը հետևյալն է՝ մի հարուստ զույգ երազում է երեխա ունենալ և մի օր լույս աշխարհ է գալիս «ձյան պես սպիտակ ու խնձորի պես կարմիր» իրենց որդին: Մայրը մահանում է ուրախությունից: Ամուսինը նրան թաղում է տան մոտ գտնվող մի գիհիի տակ: Որոշ ժամանակ անց նա ամուսնանում է մի կնոջ հետ, որը Մարլինչեն անունով մի դուստր ունի:
Նոր կինը սիրում է ամուսնուն, բայց ատում է խորթ որդուն: Մի օր նա տան սենյակներից մեկում խնձորներ է լցնում և երբ խորթ որդին կռանում է, որ մեկը վերցնի, խորթ մայրը կտրում է նրա գլուխը: Այնուհետև նա գլուխն ամրացնում է մարմնին ու դնում դրսում՝ մի աթոռի վրա, ձեռքին էլ՝ խնձոր: Երբ խորթ քույրը տեսնում է եղբորը խնձոր է խնդրում, սակայն պատասխան չստանալուց հետո ականջը քաշում է, ինչի արդյունքում տղայի գլուխն ընկնում է ուսերից: Աղջիկը լաց է լինում մինչդեռ մայրը մասնատում է տղայի մարմինն ու ապուր պատրաստում՝ մատուցելով այն ամուսնուն և ասլեով, որ որդին գնացել է իր քեռու տուն: Տղայի անտեղյակ հայրն ուտում է որդու մսով պատրաստած ճաշն ու ասում, որ «շատ համեղ է»: Խորթ մայրն այնուհետև մնացած ոսկորները թաղում է գիհիի ծառի տակ: Որոշ ժամանակ անց խորթ մայրը դուրս է գալիս մաքուր օդ շնչելու, սակայն մի թռչուն նրա գլխին ջրաղացքար է գցում ու միանգամից սպանում նրան: Ծխի ու կրակի միջից դուրս է գալիս մահացած որդին, որը, պարզվում է, այդ նույն թռչունն էր: Գրկելով խորթ քրոջն ու հորը, նրանք մտնում են տուն ու նախաճաշում: Եվ վերջ:
Կռնատ Պենտան
Մի արքայի կինը մահանում է և արքան սիրահարվում է իր քրոջը. Գահերի խա՞ղը: Ո՛չ, որովհետև Պենտան հրաժարվում է ամուսնանալ եղբոր հետ: Արքան, որն ամենից շատ սիրահարված է լինում քրոջ ձեռքերին, հրամայում է կտրել դրանք ու քրոջն արկղի մեջ դրած նետել ծովը: Մեկ այլ թագավոր գտնում է Պետրային ու նրան իր թագուհին դարձնում: Երբ Պենտայի ամուսինը գնում է ճանապարհորդության, աղջիկը երեխա է լույս աշխարհ բերում: Թագավորության չար կանանցից մեկը նամակ է ուղարկում թագավորին՝ ասելով, որ Պենտան շուն է լույս աշխարհ բերել: Այնուհետև նա թագավորի անունից կեղծ նամակ է գրում ու հրամայում այրել Պենտային ու երեխային, սակայն նրանք կարողանում են փախչել ու հայտվում են մի թագավորությունում, որտեղ արքան կախարդ է: Կախարդ արքան նրան մնալու տեղ է տալիս և խոստանում պարգևատրել այն մարդուն, որը կկարողանա իրեն աշխարհի ամենատխուր պատմությունը պատմել:
Միևնույն ժամանակ թագավորը վերադառնում է տուն, հասկանում, որ իրեն խաբել են ու այրում խաբեբային: Այնուհետև արքան Պենտայի եղբոր հետ գնում է կախարդի թագավորություն: Նրանք երկուսն էլ պատմում են իրենց պատմությունները և կախարդ արքան որոշում է, որ Պենտայի ամուսնու պատմությունն ամենատխուրն է: Այսպես նա ցույց է տալիս թագավորին Պենտայի ու իր որդու տեղը և որոշում, որ այսուհետ նրանք իր ժառանգներն են լինելու:
Երկնքից ընկնո՞ւմ է 3 խնձոր… դժվար է ասել այս երեք հեքիաթների դեպքում: