Երբ Սոկրատեսին դատապարտեցին մահվան, նրա կինը այցելեց նրան և սկսեց դառնագին լաց լինել: Այդժամ Սոկրատեսն ասաց՝ «Մի լացիր, մենք բոլորս դատապարտված ենք մահվան»: Կինը չդադարելով հեկեկալ՝ հակաճառեց․ «Ախր քեզ անարդարացի են դատապարտել»: Հանճարեղ փիլիսոփան պատասխանեց․ «Մի՞թե դու կարծում ես, որ եթե ինձ արդարացիորեն դատապարտեին, իրադրությունը պակաս ցավալի կլիներ»:
Սոկրատեսը
Փիլիսոփա դառնալով՝ Սոկրատեսը բազմաթիվ թշնամիներ ձեռք բերեց, արդյունքում նրան անգամ ձերբակալեցին և դատապարտեցին մահվան: Այսպիսով,
5 բան, որ պետք է սովորել Սոկրետասից
1. Համեստություն ու համակերպվելու կարողություն
Սոկրատեսը չէր փայլում իր գեղեցկաեսությամբ. ցածրահասակ էր, մեծ որովայն ուներ ու կոպիտ դիմագծեր: Այդ ամենը առիթ էին դառնում, որ նա ծաղրի առարկա լինի մնացած փիլիսոփաների կողմից: Սակայն փիլիսոփան անգամ ուշադրություն չէր դարձնում այդ ամենին: Սոկրատեսը շատ համեստ կյանք էր վարում ու միշտ կրում էր նույն հագուստը, ոտաբոբիկ էր քայլում ու շատ քիչ էր սնվում:
Նրա ժամանակակիցներից մեկն անգամ ասել է, որ ոչ մի ստրուկ չի ցանկանա, որ իր հետ վարվեն այնպես, ինչպես Սոկրատեսն էր վարվում ինքն իր հետ… Իսկ նա համառորեն համոզում էր բոլորին, որ կյանքում ամենակարևորը համակերպումն է:
2. Հարգանք ուրիշների անհատականության հանդեպ
Ինչպես նշեցինք, Սոկրատեսի առանձնահատկություններից մեկն այն էր, որ նա երբեք չէր գրառում իր մտքերը և վստահ էր, որ դրանք հարկավոր է փոխանցել միայն բանավոր զրույցների ընթացքում: Փիլիսոփան վստահ էր, որ յուրաքանչյուր մարդ պիտի զարգացնի իր սեփական գաղափարները, և եթե ինքը՝ Սոկրատեսը, գրի առնի իր մտքերը, դա ազդեցություն կունենա մնացած բոլորի մտավոր ձևավորման վրա:
Սոկրատը ընտրել էր զրուցելու, բանակցելու ու բանավիճելու տարբերակը. այդ կերպ նա սովորեցնում էր նայել երևույթներին տարբեր անկյուններից:
3. Լսելու կարողություն
Սոկրատեսը լսում էր մարդկանց, այդպիսով ոգեշնչում ու դրդում էր նրանց մտածել ու եզրակացություններ անել, ինչն էլ նշանակում է՝ աճել ու զարգանալ: Սոկրատեսը ցանկացած խոսակցություն սկսում էր զրուցակցին հարց տալով: Նա հարցնում էր հենց այն, ինչը կօգներ դիմացինին հանգել այն եզրակացությանը, որ իր միտքը կամ իրապես հետևողական է, կամ բացարձակապես անհիմն: Այդ կերպ զրուցակիցն ինքն էր ճիշտ եզրակացության գալիս իր իսկ արտահայտած մտքի շուրջ:
Սոկրատեսի դերն իր աշակերտների համար մեկն էր. նա ուղղակի լսում էր ու հարցեր տալիս:
4.Ճշմարտության մասին պատկերացումներ
Սոկրատեսն ասում էր՝ «Ես գիտեմ այն, որ ոչինչ չգիտեմ»: Դա զուտ կարգախոս կամ ուշադրություն գրավելու միջոց չէր. չէ՞ որ նա շատ պարզ ու ուղիղ մարդ էր: Սոկրատեսն իսկապես վստահ էր, որ չգիտի, թե ինչ է ճշմարտությունը: Սոկրատը նաև պնդում էր՝ «Ճանաչիր ինքդ քեզ». այդ կերպ նա ակնարկում էր, որ իմաստ չունի փորձել հասկանալ ուրիշների տեսակն ու բնույթը: Փոխարենը՝ նա խորհուրդ էր տալիս հետազոտել ու փորփրել ինքներս մեզ. դա ամենահետաքրքիր ու առեղծվածային ճամփորդությունն է, որը կարող է ձեռնարկել մարդը:
5.Լավ հումորի կարևորությունը
Սոկրատեսը հիանալի հումորի զգացում ուներ, դա իր արտացոլումը գտավ Քսանտիպեի մասին անեկդոտներում: Նա 30 տարով ամուսնուց փոքր էր և, ինչպես հասցրել ենք տեղեկացնել, աչքի էր ընկնում իր ծանր ու բռնկուն բնավորությամբ: Մի օր փիլիսոփային հարցրեցին, թե ինչու է նրա հետ ամուսնացել: Սոկրատեսը պատասխանեց․ «Նման վատ բնավորությամբ մարդու հետ ամուսնանալը հիանալի է. դա լավագույն դպրոցն է ՝ սովորելու, թե ինչպես կարելի է լեզու գտնել ուրիշների հետ»:
Սոկրատեսն ասել է…
10 փաստ փիլիսոփաների մասին
